Lucky People Center International
Erik Pauser & Johan Soderberg, Zweden, 1998, kleur, 35mm, 81'
Author: redactie redactie
Kaleidoscopische expositie op techno- en housemuziek van religieuze, filosofische, politieke en hedonistische uitingsvormen over de hele wereld, waarbij de behoefte aan dans en zang centraal staat.
Deze duizelingwekkende audiovisuele reis van regisseur en visueel kunstenaar Pauser en ‘videopercussionist’ en componist Soderberg doet in de verte aan Godfrey Reggio’s Koyaanisqatsi denken.
Beide films bedienen zich van stop-motion, een uitgesproken soundtrack en camerawerk dat op het National Geographic kanaal niet zou misstaan. Waar Koyaanisqatsi de New Age wereld bediende is Lucky People Center International meer aan de techno- en houseliefhebbers besteed. De filmmakers maken deel uit van een Zweeds collectief, dat zowel een nachtclub als een multimedia centrum runt. In dit werk reizen ze naar alle uithoeken van de wereld om hun mantra dat de mens niet anders kan dan dansen in zijn meest fascinerende uitwassen vast te leggen. Vertrekpunt is een blanke antropoloog, die door zijn verkenning van de zang van gibbons ontdekte, hoe de mens zichzelf door zang en dans in trance kan brengen en stelt dat beide uitingsvormen deel uitmaken van onze meest natuurlijke staat. Wat volgt is een caleidoscopische expositie van filosofische keuzes, religieuze rituelen en politieke uitspraken en gebeurtenissen, waarbij gemanipuleerde beeld- en geluidsfragmenten voor de punctuatie zorgen. De samenhang is vooral ritmisch. Het steeds terugkerende motto “Let there be pleasure on Earth, let it begin with me” van sex therapeute Annie Sprinkle suggereert een meer hedonistisch referentiekader. Maar deze documentaire vormt geen grondige analyse, ze biedt bovenal beleving.