OBERHAUSEN HIGHLIGHTS
Author: redactie redactie
Het beste uit Oberhausen<BR><BR>
Het International Short Film Festival Oberhausen is één van de oudste kortfilmfestivals ter wereld en viert dit jaar haar vijftigjarig bestaan. Naar aanleiding daarvan stelde Plaza Futura, in samenwerking met De Balie, een selectie samen van de beste films die de afgelopen dertig jaar op het festival te zien waren. De “Kurzfilmtage” van Oberhausen staan voor experiment en engagement. De selectie toont een staalkaart van de sociaal bewogen, experimentele en vaak ook humoristische films die de afgelopen decennia op het festival te zien waren.
<b>TANGO, Zbigniew Rybczynksi, Polen, 1981, 8’.</b><br>
Vroeg werk van de veelgeprezen Poolse videokunstenaar, animatiefilmer en clipregisseur Zbigniew Rybczynksi. Tango speelt zich af in één enkele kamer, waarin steeds meer mensen in en uit lopen die al dan niet iets met elkaar te maken hebben. Oftewel: een metafoor voor de wijze waarop wij elkaars lot beïnvloeden. Rybczynksi won met Tango in 1993 een Oscar voor beste korte animatie.<br><br>
<B>FOUTAISES (Wissewasjes), Jean-Pierre Jeunet Frankrijk 1989, 7’.</b><br>
Sympathieke en esthetisch interessante kortfilm van Jean-Pierre Jeunet. Te zien als een voorstudie van Jeunet’s latere succesfilms Delicatessen en Amélie, zowel qua stijl, thematiek als humor. Een man, gespeeld door Dominique Pinon (die ook te zien was in Delicatessen en Amélie), houdt ons een spiegel voor door uit te leggen wat hij wel en niet leuk vindt.<BR><BR>
<B>TARANCI (Mussen), Ernest Abdyjaparov, Kirgizië 1995, 10’. </b><br>
Je loopt door een verlaten veld en moet een spoorlijn oversteken. Maar dan passeert er net een goederentrein, waar vervolgens geen einde aan komt. Aan de overkant staat een vrouw ook te wachten. Met prachtige zwart-wit-beelden en een schitterend dynamische montage creëert de regisseur een spanning die gaandeweg steeds groter wordt...<BR><BR>
<B>NOSKI BOL’SOGO GORODA (Sokken van de grote stad), Andrej Ushakov, Rusland 2000, 14’. </b><br>
Je bent een sok en je wilt wat. Een nachtje doorhalen in de grote stad bijvoorbeeld. Russische animatie, met de typische combinatie van humor en melancholie die ze daar gelukkig nooit helemaal kwijtraken. Won in 2000 op het festival de Prijs van de Stad Oberhausen. <br><br>
<b>ERE MELA MELA , Daniel Wiroth, Frankrijk, 2001, 6’. </b><br>
Oberhausen ruimt van oudsher veel plaats in voor de korte dansfilm, en Ere Mela Mela is in die categorie één van de mooiste voorbeelden. Esthetisch verrassend, maar ook intiem en ontroerend. Twee mannen draaien als synchroon-zwemmers om elkaar heen. En vormen zo een delicaat visueel gedicht, een eerbetoon aan de relatie tussen twee individuen. <br><br>
<b>DES MAJORETTES DANS L’ESPACE (Majoretten in het heelal), Frankrijk, 1996. David Fourier. 6’.</b><br>
Kosmonaut Dimitri houdt van majoretten, Catherine en Laurent houden van seks en de paus houdt van vliegvelden. En toch zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden. Humoristische, vrije associatie op actuele thema’s als AIDS, de paus en de dood. Zie hier het leven volgens de Franse regisseur David Fourier. Sociaal bewogen en kritisch, helemaal Oberhausen.<br><br>
<b>DREAM WORK, Peter Tscherkassky, Oostenrijk, 2001, 11’.</b><br>
Een vrouw gaat naar bed, valt in slaap en begint te dromen. Niks zo gemakkelijk als een experimentele film ophangen aan een droom, maar dit is een schitterend abstract delirium. Dat alleen maar zo verbeeld kan worden met klassieke filmische middelen. Met dank aan Man Ray.<br><br>
<B>ZDRAVI LJUDI ZA RAZONODU (Litanie over gelukkige mensen), Karpo Godina, Joegoslavië 1971,15’.<br></b>
Prachtige underground-klassieker over bewoners in een dorpje in de Servische streek Vojvodina, waar veel verschillende nationaliteiten wonen. Aan de kleur van hun huizen kun je zien welke nationaliteit de bewoners hebben. Kroaten verven hun huis goudkleurig, de Hongaren groen en de Slovaken kiezen voor blauw. De inwoners staan voor hun huizen en zingen liederen over de liefde tussen verschillende volkeren. De film werd destijds door het Tito-regime verboden omdat het de mogelijkheid van een multicultureel Joegoslavie in twijfel zou trekken. In 1971 gemaakt, maar nog steeds opvallend actueel.<BR><BR>
Totale lengte 80 minuten
