next 5 minutes international festival of tactical media, September 11-14 2003, Amsterdam

Cinéma Arabe

1 okt t/m 8 okt

Author: redactie redactie

<p>i.s.m. het Filmmuseum &amp; Stichting Sphinx Art Productions.</p><p>Cinéma Arabe legt de nadruk op een jonge generatie cineasten, die met hun werk de aandacht willen vestigen op actuele sociaal-maatschappelijke en politieke problemen binnen de Arabische samenleving. </p><p>zie ook www.desphinx.nl</p>
<p><b>Cinéma Arabe, 1 t/m 8 oktober</b></p><p>aanvang in de Balie: 19.30 &amp; 21.30 uur (behalve zo 3 matinee om 16.00 uur)</p><p>Tijdens het festival zullen speelfilms, documentaires en korte films te zien zijn die de eenzijdige beeldvorming rond de Arabische wereld willen nuanceren; ze bieden een andere, verfrissende kijk op onderwerpen als democratie, vrijheid van meningsuiting, (vrouwen)emancipatie en de beleving van de Islam.</p><p>Een belangrijk onderdeel van het festival is het werk van Arabische filmmakers die in Europa wonen en werken. Met poëtische beelden en metaforen - die de invloed van de Arabische beeldspraak verraden - behandelen zij thema's die aansluiten op discussies die op dit moment in Europa en de Arabische wereld worden gevoerd. Zo geeft de film In Casablanca Angels don't Fly van Mohamed Asli (Marokko-Italie 2004) een realistisch beeld van de huidige Marokkaanse maatschappij aan de hand van de lotgevallen van drie jonge mannen die hun dromen hopen te realiseren in de grote stad.</p><p>Daarnaast is er speciale aandacht voor het werk van vrouwelijke regisseurs. Van hen zal een aantal films en documentaires te zien zijn, die thema's als vrouwenemancipatie en -rechten aan de orde stellen. Danielle Arbid geeft in haar debuutfilm In the Battlefields (Libanon - Frankrijk 2004) een beeld van de strijd van jonge vrouwen voor meer rechten binnenshuis, gezien door de ogen van de twaalfjarige Lina. Arbid gebruikt de oorlog die buiten woedt als metafoor voor het gevecht dat de vrouw binnenshuis moet voeren.</p><p>Het festival wil een podium zijn voor jonge, getalenteerde cineasten; sommigen van hen, zoals Danielle Arbid, zullen tijdens dit festival voor het eerst hun werk voor het grote publiek vertonen. Ook te zien is de eerste lange speelfilm van Amer Alwan: Zamer the man from the reeds (Irak - Frankrijk, 2002). De film werd opgenomen tijdens het Saddam-regime, vlak voor het begin van de Tweede Golfoorlog. Alwan toont het leven in een afgelegen streek van Irak, waar mensen wonen voor wie het conflict tussen Saddam en de Verenigde Staten ver weg lijkt. Toch worden ook zij in hun bestaan bedreigd.</p><p>Naast hedendaagse Arabische films vertoont het festival twee klassiekers: Aida (Egypte, 1942) - met in de hoofdrol de legendarische Egyptische diva Oum Kalthoum - en Call of the Curlew (1959) van Henri Barakat; deze film wordt algemeen beschouwd als een van de mooiste films uit de Egyptische filmgeschiedenis.</p><p>Vr 01 oktober 19.30 uur<br /><b>Cousines</b>, Lyas Salem, Algerije / Frankrijk 2003, 35mm, 30 min, arb. frans gesproken, eo.<br />De in Frankrijk woonachtige Driss gaat op vakantie naar Algiers, waar hij zijn ouders, zijn familie en vrienden na jaren weer ziet. Hij ontmoet Nedjma, een verre nicht, die erg timide is. Deze ontmoeting wekt in haar het verlangen naar onafhankelijkheid, maar ze wordt voortdurend tegengehouden door Amrane, een neef van Driss, aan wie zij beloofd is.</p><p><b>Maarek hob (In the battlefield),</b> Danielle Arbid, Libanon / Frankrijk / Belgie 2004, 35mm, 90 min, arb.gesproken. eo<br />Tijdens de burgeroorlog in Beiroet in 1983 beleefd de twaalfjarige Lina een bijzondere en ingewikkelde vriendschap met Siham, het zes jaar oudere dienstmeisje van haar tante. In een cultuur waar liefdesrelaties tussen meisjes en jongens niet toegestaan zijn, gaat Siham stiekem verschillende relaties beginnen. Lina, die altijd in haar gezelschap is, houdt de verhalen over deze relaties geheim. Tegelijkertijd maakt ze de ondergang van haar vader mee, een geweldadige en gokverslaafde avonturier. Maar in de ogen van haar familie en haar vriendin lijkt het kind onaangetast. In een bizar en onzeker dagelijks leven, gaat Lina de wereld van volwassene mensen in, zonder te weten wat goed en kwaad is.... </p><p>Danielle Arbid is in 1970 in Beiroet, Libanon, geboren. Zij studeerde literatuur en journalisme en heeft 5 jaar lang voor de Franse pers gewerkt. In 1998 maakte zij haar eerste korte film, Raddam, en in 1999 Le Passeur. In 2000 verdiepte ze zich in de ernstige psychologische gevolgen van de burgeroorlog in Libanon met Seule avec la guerre. In 2002 realiseerde ze de korte film Etrangere, en de documentaire Aux Frontieres over het land en het exil van de Palestijnen. In the battlefield is haar eerste speelfilm.</p><p>Vr 01 oktober 21.30 uur<br /><b>Alley number 40</b>, Ahmed Medhat, Egypte 2003, Beta SP 40 min, arb. gesproken, eo.<br />In deze spannende film komt de Taxichauffeur Esmat Mansour in de beruchte Steeg nummer 40 te wonen. Hij wordt hét gespreksthema van de hele buurt, niet alleen omdat hij wordt verdacht van moord op de dochter van een belangrijke functionaris, maar vooral omdat er een vloek op de Steeg hangt. De laatste jaren is iedereen die daar gewoond heeft op mysterieuze wijze verdwenen op de dag van hun 40ste verjaardag…</p><p><b>Zaman the man from the reeds</b>, Amer Alwan, Irak 2003, 35mm, 77min, eo</p><p>Cast: Sami Kaftan, Shada Salim, Hussein Imad, Saadiya Al Zaydi</p><p>In een moerasgebied in Zuid-Irak leeft Zaman samen met zijn vrouw en Yassin, een elfjarige weesjongen die tijdens de Eerste Golf Oorlog zijn ouders verloor. De drie wonen in rieten huisjes en ondanks het feit dat ze getekend zijn door wat ze hebben meegemaakt, lijken ze gelukkig. Tot de dag waarop Zaman verneemt dat zijn vrouw aan een mysterieuze ziekte lijdt. De enige dokter in de streek raadt hem aan om naar de stad te trekken en er de nodige medicijnen te kopen. Zaman vertrekt bij dageraad. De reis, die langs hoogtepunten uit de geschiedenis van de mensheid en van Irak voert, zal hem drie dagen kosten.<br />De grootste kracht van deze film gaat uit van Yassin, de schuchtere, in zijn gevoelens gekwetste weesjongen, die bijster weinig zegt, maar wiens aanwezigheid bijzonder sprekend is. Zaman is de allereerste Iraakse langspeelfilm die wordt gepresenteerd na het Saddam-tijdperk. De documentaire inslag maakt Zaman wel tot een boeiend historisch en heel menselijk portret van een land dat eenzijdig wordt gekend.</p><p><b>Amer Alwan</b>:<br />Geboren in 1957 in Babylon, Irak. Na zijn studie aan de school van drama en kunsten en de audiovisuele school van Bagdad werkte hij een aantal jaren voor de Iraakse Televisie. In 1980 verliet hij Irak om cinema in Parijs te gaan studeren. Alwan maakte met Zaman, the man from the reeds een opmerkelijk debuut als regisseur van langspeelfilms. Voordien stond hij al in voor de regie van de kortfilms Rivages (1995) en Vengeance (1997), alsook van een aantal documentaires over de Iraakse situatie, waaronder The Mandeens of Iraq (2000), The children of the embargo (2000) en Kirkuk, the forgotten citadel (2001).</p><p>Za 02 oktober 19.30 uur<br /><b>Wedding in Ramallah</b>, Sherin Salama, Egypte / Palestina 2004, 90 min, kleur, Betacam SP, arb. gesproken, eo</p><p>De Palestijn Bassam Abed woont al meerdere jaren in Cleveland, Ohio. Nadat zijn eerste huwelijk is mislukt besluit hij om met een Palestijnse vrouw te trouwen. Hij kiest voor de 25-jarige Mariam die uit een erg traditioneel dorp in het Midden-Oosten komt. Het huwelijk vind plaats in de zomer van 2000, een relatief rustige periode, maar de vredesonderhandelingen in Camp David naderen een dood punt. Mariam verlaat haar dorp om bij haar schoonfamilie in Ramallah te gaan wonen, waar ze met haar schoonzus bevriend raakt. <br />Bassam keert naar Amerika terug om een visa voor zijn vrouw te regelen, maar dit wordt steeds moeilijker naarmate de crisis in het Midden-Oosten zich verslechterd. <br />Uiteindelijk vertrekt Mariam naar Amerika. Ze spreekt geen Engels en komt aan als het in Cleveland gesneeuwd heeft. Haar man, die twee banen heeft, is bijna nooit thuis. Hij verwacht dat het huis schoon is en het eten klaar staat als hij naar huis komt, om in rust en vrede voor de televisie te eten en naar worstelen te kijken. Mariam is eenzaam en mist haar familie, die denkt dat zij het goed heeft nu ze in Amerika woont…</p><p>Za 02 okt. 21.30 uur<br /><b>Private investigation</b>, Ula Tabari, Palestina/Frankrijk 2002, 90 min. Kleur, Betacam SP, - documentaire ,arb. gesproken,eo.</p><p>Nazareth in Galilea. Geboorteplaats van Jezus, maar ook een Palestijnse stad, geannexeerd door Israel in 1948. Het is een van de steden die zijn Arabische identiteit het best heeft weten te behouden. Maar weinig mensen kennen de complexe identiteit van de Arabische Israëliërs, die enerzijds een Israëlisch staatsburgerschap hebben en anderzijds de Palestijnse droom koesteren. Tabari keert terug naar haar geboortestad en gaat op onderzoek. <br />&quot;Alle Palestijnse kinderen in Israël zwaaiden met Israelische vlaggetjes en zongen in het Arabisch voor Israël. Ieder jaar vierden we mee; we bereidden dansvoorstellingen, toneelstukjes en liedjes voor! Overal waren versieringen en vlaggetjes… en niemand die ooit iets zei. Maar de volgende dag, op de officiële onafhankelijkheidsdag, toen alle families en vrienden geacht werden om samen te gaan picknicken, of naar het strand te gaan… was mijn vader altijd ziek en gingen we nooit het huis uit.&quot; <br />Een documentaire over het leven als Palestijn in een Israëlisch joodse staat, met een Israëlisch paspoort en de Palestijnse dromen, geschiedenis en identiteit.<br /></p><p>Zo 03 oktober 16.00 uur<br /><b>BerlinBeirut</b>, Myrna Maakaron, Libanon / Duitsland 2003, 23min, kleur, betacam SP - documentaire, eng. gesproken.</p><p>Een persoonlijk verhaal dat zich tegelijkertijd in Berlijn en Beiroet afspeelt, twee steden die in de waarneming van plaats en tijd één worden. Door zich met de fiets, te voet, en met de taxi te verplaatsen trekt de regisseuse van de ene stad naar de andere. <br />Een twist van tekens, waar de straten, de huizen en de gezichten zich vermengen en herinneringen naar boven brengen die de regisseuse betrekt op avonturen die zich in de twee hoofdsteden hebben afgespeeld. Bezette steden, verwoest, gedeeld, gereconstrueerd ... </p><p><b>Four women of Egypt</b>, Tahani Rached, Egypte / Canada 1997, Betacam SP, kleur, 90 min. - documentaire, arb. gesproken, eo</p><p>Hoe kunnen we met elkaar tot overeenstemming komen ondanks onze verschillen? Een universele vraag en enorme uitdaging, die Four Women of Egypt aangaan. Wedad, Amina, Safynaz en Shahenda, vier politiek geengageerde vriendinnen van verschillende religieuze achtergronden (Moslim, Christelijk en niet gelovig) bespreken met humor en tolerantie hun radicaal verschillende standpunten over de Egyptische samenleving door de jaren heen. De ene staat voor een seculaire of een socialistische staat, de ander pleit voor een Islamitische staat. Maar toch streven zij alle vier voor dezelfde idealen: menselijke waardigheid en sociale rechtvaardigheid.</p><p>Zo 03 oktober 19.30 uur<br /><b>Wet Tiles</b>, Lamya Hussain Gargash,Verenigde Arabisch Emiraten 2003, Beta SP, 8 min, eo<br />Deze korte film geeft inzicht in de geheime gedachten van een jonge vrouw zonder haar relatie met haar man uit te leggen: is het een verhaal van de liefde of van een gearrangeerd huwelijk?</p><p><b>Terra Incognita</b>, Ghassan Salhab, Libanon / Frankrijk 2002, 35mm, 119min, arb. gesproken, eo</p><p>Beiroet vandaag de dag Soraya, touristengids struint door Libanon over de resten van oude beschavingen en die van de recente oorlog. Sommige nachten verliest ze zich in kortstondige affaires. Leyla navigeert tussen mystiek en atheïsme. Nadim, architect , recreëert zijn stad. Tarek, net terug in zijn land vraagt zich af waarom hij terug is gekomen. Haider, radiojournalist is &quot;toeschouwer&quot; van het nieuws en van zij eigen leven. De personages voelen zich gevangen in het heden, ze durven niet te veel naar het verleden te kijken, en al helemaal niet naar de toekomst.</p><p>Ma 04 oktober 19.30 uur<br /><b>Balcon Atlantico</b>, Hicham Falah &amp; Mohamed Chrif Tribak, Marokko 2003, 35mm, 20 min, arb. gesproken, eo.<br />In het stadje Larache aan de Atlantische oceaan is het 'Balcon Atlantico' aan de boulevard de ontmoetingsplaats van geliefden - jong en oud. Dagelijks spelen zich hier verschillende scènes af - van hartstochtelijke liefdesscènes, tot komische versiersituaties. Iedere dag verdwijnen met de zonsondergang ook de zoete woorden…</p><p><b>In Casablanca Angels don't fly</b>, Mohamed Asli, Marokko / Italië 2004, 35mm, 97min, arb.berber gesproken, eo.</p><p>Door de slechte economische omstandigheden moet Saïd zijn dorp verlaten om in Casablanca werk te zoeken. Hij laat zijn jonge zoon en zwangere vrouw achter. Zijn vertrek is tegen de zin van zijn vrouw, die hem in haar brieven smeekt om terug te komen, want in haar ogen is &quot;Casablanca een stad die mannen opvreet&quot;. In de grote stad werkt hij in een restaurant met Ousman en Ismaïl, met wie hij samen in een appartement van hun baas onder chaotische omstandigheden woont. Enkel hun dromen verschillen. <br />Een van hen is lid van een paardenvereniging in zijn dorp, en wordt nu door zijn moeder onder druk gezet om zijn paard te verkopen. De andere is in de ban van een paar schoenen die hij in een etalage gezien heeft, maar ze zijn veel te duur. Op een dag ontvangt Saïd een brief van zijn vrouw, die erop aandringt dat hij snel naar huis komt want ze gaat binnenkort bevallen...</p><p>Mohamed Asli werd 1957 in Casablanca geboren. Na zijn filmstudies in Milan heef hij eerst als assistent, toen als regisseur aan een tiental documentaires en tv films gewerkt. Hij richtte de Organisatie Dagham Films op en opende het filmstudio Kanzaman in Ouarzazate. In 2003 richtte hij hier, in samenwerking met CinéCitta en het Insitut Luce, een centrum voor filmeducatie op.</p><p>Di 05 oktober 19.30 uur<br /><b>Un voyage de trop</b>, Aziz Salmy, Marokko 2003, Beta SP, 19min, arb. gesproken. eo.<br />De avond voor het offerfeest neemt Bouchaib, een vrachtwagen chauffeur een paar passagiers mee in zijn ladebak. Tijdens deze rit stopt hij voor een mooie vrouw met haar kind, die hij in zijn cabine uitnodigt…</p><p><b>El kotbia (The Bookstore),</b> Nawfel Saheb-Ettaba, Tunesië / Marokko / Frankrijk 2003, 35mm, 102 min, arb. gesproken, eo</p><p>In El kotbia draait alles om het leven van vier volwassenen: Jamil, Aicha, Tarek en Leila. Jamil die na een liefdesavontuur in Parijs terugkeert naar Tunis. Hij gaat werken in de boekhandel van Tarek, een vriend van zijn oom. Met haar prachtige Arabische gezangen en sensuele verschijning brengt Tarek's vrouw Leila leven in de brouwerij. Ze droomt van een professionele zangcarrière en zet Tarek onder druk. Haar moeder Aicha mist haar voormalige echtgenoot.<br />De personages hebben met elkaar gemeen dat ze allemaal hun jeugd hebben losgelaten en voortdurend balanceren tussen verleden en toekomst: een wat nostalgisch verleden, vol gekoesterde herinneringen, dat hen onmiskenbaar samenbrengt, en een hoopvolle toekomst van verlangens en onzekerheid, die hen steeds meer lijkt te scheiden.<br />El kotbia heeft een minimalistische plot die het niet zozeer moet hebben van grote dramatische gebeurtenissen, maar wel van vele kleine ups and downs, die het leven in de wijken van Tunis tekenen. De enorm sfeervolle zang werkt bevrijdend door de melancholie van de boekenwinkel heen. </p><p><b>Nawfel Saheb-Ettaba<br /></b>Geboren in 1959 in Tunis. Studeerde tussen 1986 en 1990 film en communicatie aan de Québec universiteit in Montreal, Canada. Na zijn studie werkte hij een aantal jaren bij de Canadese Televisie. In 1993 richtte hij in Tunesië zijn eigen filmmaatschappij &quot;Stratus Films&quot; op, waar hij onder meer een documentaire maakte over de Afrikaanse riten in Tunesië. El kotbia is zijn langspeelfilmdebuut.</p><p>Wo 06 oktober 19.30 uur<br /><b>Everything is gonna be alright</b>, Tamer Ezzat, Egypte 2003, 55 min, kleur, betacam SP - documentaire, arb. en engels gesproken</p><p>Nadat zijn oorspronkelijk project op 11 september onderbroken wordt, draait de film maker de camera op zichzelf en vier van zijn Egyptische vrienden in New York City. Ze praten over de invloed van 11 September en de uitwerkingen die deze dag op hun persoonlijke levens heeft. Ook uitten ze hun meningen over de rol van de media in de algemene beeldvorming rond Arabieren. Alle personen in deze film hebben op de een of andere manier iets met de media te maken. <br />Deze documentaire portretteert het leven in de straten van New York na de gebeurtenissen van 11 September. Aspecten zoals racisme, vrijheid van meningsuiting, antisemitisme, de Palestijns-Israëlische kwestie, en de positie van Arabieren in de VS op dit ogenblik en in de toekomst worden geanalyseerd.</p><p><b>Egteyah (Invasion</b>), Nizar Hassan, Palestina 2002, 60min, kleur, betacam SP - documentaire</p><p><br />In 2002, kort na de terugtrekking van de Israëlische troepen uit het vluchtelingenkamp van Jenin, gaat de filmmaker het kamp in om de grootte van de verwoesting en de getuigenissen over het voortdurende verlies van mensenlevens tijdens de invasie te achterhalen. Door beelden van ruïnes en interviews met overlevenden af te wisselen, geeft hij een indruk van de onvoorstelbare brutaliteit van de gebeurtenissen. <br />Deze beelden worden aan een Israëlische soldaat getoond, die tijdens de aanval op het kamp op een bulldozer reed. Hij wordt door de filmmaker als getuige opgeroepen, en er volgt een uitwisseling over de aard en consequenties van deze operatie. </p><p>Do 07 okt. 19.30 uur<br /><b>The Seventh Sense</b>, Ahmed Mekky, Egypte 2003, 35mm, 11 min, arb. gesproken, eo<br />Yehya staat tegenover de grote Chinese legende Fumanchy. Door middel van Oosterse magie wil hij aan de zevende zin bemachtigen.</p><p><b>Bent Keltoum</b>, The daughter of Keltoum, Mehdi Charef, Algerije/Frankrijk, 2002, 35mm, 106 min, arb. algerijns gesproken, eo.</p><p>De 19-jarige Rallia wordt op een dag door een oude rood-gele bus midden in een verlaten berglandschap afgezet. Haar zachte trekken, lange nek, donkere ogen zij opvallend. Vooral haar zeer korte haar behoort niet tot de gewoonten van de regio. Hier knippen de vrouwen hun haar niet. Anders nog, ze verbergen het onder een doek. Dit meisje komt ergens anders vandaan, verder dan de grote stad. Komt zij niet uit een land waar de kinderen 'drie keer per dag eten?' vraagt een jonge vrouw met bochel zich af. Maar Rallia komt niet gewoon naar de berg, ze keert er naar terug: Toen ze een baby was heeft ze de streek verlaten. Ze weet niet hoe en waarom. Daarom is ze terug gekomen, om haar familie, vooral haar moeder, terug te vinden. <br />Deze film is voor een groot deel een weerspiegeling van het leven van de regisseur die eveneens als kind Algerije heeft verlaten tijdens de burgeroorlog. Pas na dertig jaar besloot hij terug te keren.</p><p>Vr 08 oktober 19.30 uur<br /><b>Raise your head my brother (Erfaâ Rasak Ya Akhi), </b>Sayed Kaado, Libanon 2002, zw/w, Betacam SP,arb. gesproken, eo.</p><p>Unieke documentaire van uitsluitend archiefmateriaal over de periode van 18 jaar van het politieke leven van de Egyptische leider Gamal Abdel Nasser (1952-1970). Zonder gebruik te maken van interviews of getuigenissen levert Kaado een commentaar op de huidige politieke situatie in de Arabische wereld. Een bijzonder historisch document gebaseerd op Nasser's toespraken. </p><p><b>Deluge in the country of Baath (Al Toufaan), </b>Omar Amiralay, Syrie/Frankrijk 2003, 46 min., kleur, Betacam SP - documentaire arb.gesproken,eo</p><p>33 jaar geleden was de regisseur een groot voorstander van de modernisering van zijn land. Hij wijdde zijn eerste film aan de bouw van een dam over de Euphraat, de grote trots van de Baath partij die toen aan de macht was. Vandaag de dag heeft hij spijt van zijn jeugdige elan. Hij keert terug naar hetzelfde gebied en toont in het dorp el-Machi, gelegen nabij het Assad meer, de gevolgen van 40 jaar Baath regering.</p><p />

Interesting websites:

http://www.desphinx.nl