Greendale

Bernard Shakey, USA, 2003, 84', 35mm

Author: redactie redactie

<p>De dvd is uit, maar een vertoning op het witte doek van de 35mm kopie is natuurlijk béter. <br />Oude rocker werpt zich in met de hand gedraaide speelfilm op als strijder voor het milieu en tegen de oorlog. <b>Bernard Shakey</b> is niemand minder dan <b>Neil Young</b>. Nog steeds zo gek als een paard.<br /></p>
<p>Het is nauwelijks meer een geheim dat <b>Bernard Shakey</b> een pseudoniem is van niemand minder dan <b>Neil Young</b>. Als we weten dat Shakey/Young zelf de (kleine 8mm-camera voor zijn film bediende, dan is de oorsprong van het pseudoniem niet moeilijk te raden. Neil Young is natuurlijk in de eerste plaats muzikant en de basis van de film wordt dan ook gevormd door een reeks songs op een album dat eveneens <b>Greendale</b> heet. Harde en ruige gitaar-rock met eenvoudige en persoonlijke liedjes. Samen vormen de liedjes een verhaal en dat verhaal is verbeeld in de film. Een film die je zou kunnen zien als één lange videoclip, maar evengoed zou je het album kunnen beschouwen als de soundtrack van de film.</p><p><b>Greendale</b> is een muziekfilm die zich niet eenvoudig in een genre laat onderbrengen. Hij is opgebouwd uit home-movie-achtige fragmenten die samen de vele facetten van een verhaal vormen. In Greendale, een plaatsje aan de kust van Californië, woont de familie Green. De familie bestaat uit vele generaties en allemaal maken ze zich druk om de milieubedreigende activiteiten van bedrijven. Maar ook de wereldpolitiek wordt op de veranda doorgenomen: de valse oorlog tegen terrorisme en de leugenachtigheid van politici in het algemeen. Een van de jonge dochters Green ontwikkelt zich tot milieuterroriste. Een jonge zoon raakt in de gevangenis wegens het doden van een politieagent. Blijven rocken in een vrije wereld, de meester zei het al eerder. (GertjanZuilhof)<br /><a href="http://www.neilyoung.com/greendale">www.neilyoung.com/greendale</a> </p>