Filmbanktour #7: Mindtravel
Filmbanktour #7: Mindtravel
Author: redactie redactie
<font size="2" face="Arial"><p>De films en video's die op deze avond vertoond worden nemen je mee naar onbekende en onbestaande oorden. Een ontdekkingsreis dwars door ruimte, tijd en identiteit . Dit programma ging in première op het afgelopen Nederlands Film Festival in het kader van Re:visie. De film Momentum van Martijn Veldoen werd genomineerd voor het gouden kalf voor de beste korte film.</p></font>
<p><b>COURANT D'AIR<br /></b>Nora Martirosyan, Super8 op video, 20 minuten 2003<br />De kamer lijkt constant in beweging te zijn door de sterke wind die binnenkomt via het openstaande raam. Het huis wordt bewoond door karakters uit de kindertijd, een gelukkige kindertijd in een warm, zonnig land. Echte herinneringen worden afgewisseld met bedenksels, zoals kinderen dingen voelen zonder daar over te spreken; ongefundeerde angst en blijdschap en de onzekerheid over het onderscheid tussen 'goed' en 'kwaad'.</p><p><b>FOUR TIMES</b><br />Ali Bouchaidi & Martin Hansen, video, 6:45 min, 2003<br />Vier keer per dag gaat Ali door de steegjes van de medina van Fes naar de kruidenierswinkel van zijn oom. De kamera volgt hem in een doorgaand shot op verschillende tijdstippen van de dag. Deze opnames worden in één beeld synchroon naast elkaar getoond: een caleidoscopische blik op de tijd.</p><p><b>MOMENTUM<br /></b>Martijn Veldhoen, video 5:50 min, 2003<br />In 'Momentum' gaan wij, als kijkers, in één langzame beweging door een aaneenschakeling van ruimtes. Door gangen, kamers, deuren, over balustrades heen naar een patio, naar de straat, en dan door een open venster weer naar binnen. Met het verwerven van de mogelijkheid om ruimtelijke barrières moeiteloos te nemen lijkt het of we onze fysieke vorm verliezen. </p><p><br /><b>MONOLOGUE EXTERIEUR</b><br />Francien van Everdingen, 16mm / evt. video, 2:35, 2003<br />De film "Monologue Exterieur" is geïnspireerd op de schilderijen van Edouard Vuillard. Vanuit het donker komen stukje bij beetje fragmenten opgedoemd, die de kijker een blik gunnen op boomtoppen, gebladerte en bloesems. Deze caleidoscopische botanische verzameling puzzelstukken blijkt tezamen een interieur te vormen, met een neurotische, claustrofobische ondertoon. Een verstilde chaos die net wel of net niet lijkt te ontsporen.</p><p><b>APOCALYPTIC MAN<br /></b>Sebastian Diaz Morales, video, 22:30, 2003<br />In een tunnel begint de reis, de reis naar binnen. We zijn in een feestvierende stad in Mexico, maar we zijn ook in de krochten van het bewustzijn van een man die steeds verder afdaalt in de onderwereld. Zijn stemt vertelt hoe zijn ogen gevoelig worden voor de duisternis, even gevoelig als een wond voor zout. Hoe hij eindeloos valt en zijn lichaam langer wordt dan zijn geest kan vaststellen. <br /></p>