next 5 minutes international festival of tactical media, September 11-14 2003, Amsterdam

De Filmbank: Hollandse Meesters/ Dutch Masters

Barbara Meter

Author: redactie redactie


De Filmbank presenteert Hollandse Meesters/ Dutch Masters, een reeks programma's met klassiekers van de Nederlandse experimentele cinema. Het Filmmuseum conserveerde de films in het kader van het project 'Collectie Nederland van de Experimentele Film' en maakte speciaal nieuwe prints met steun van de Mondriaan Stichting. De cyclus gaat met drie afleveringen van start - achtereenvolgens met werk van Barbara Meter, Henri Plaat en Frans Zwartjes. Alledrie maakten hun eerste film in de jaren zestig en zijn nog steeds actief.
 


<b>BARBARA METER</b><br /><br />Barbara Meter (1939) studeerde Nederlands en rondde in 1963 de Nederlandse Filmacademie af. Naast het programmeren van onder andere Electric Cinema in de jaren zeventig en lesgeven in film, maakte ze een groot aantal experimentele films, speelfilms en documentaires. Meter maakt de meest 'hard core' experimentele film van de drie Meesters. Het medium zelf is een belangrijke inspiratiebron. Bij haar structuralistische films raak je je bewust van de materialiteit van het vluchtige medium film. De korrel zou je willen wegen in je handpalm. Gradaties van licht en geluid voel je in je ogen en oren. Het materiaal zelf gaat in interactie met je verbeeldingskracht. Tegelijkertijd zijn de films persoonlijk en hebben ze een grote poëtische kracht.<br /><br />Vertoond worden:<br /><br /><b>Song for four hands</b><br />Nederland | 1970 | 4 min. | 16mm | kleur | mono-magnetisch<br />regie, productie: Barbara Meter<br />cast: Jos Schoffelen, Barbara Meter<br /><br />Een man en een vrouw converseren woordloos - een filmdialoog.<br /><br /><b>Penelope</b><br />Nederland | 1995 | 10 min. | 16mm | zwart/wit | mono-optisch | geen<br />regie, productie: Barbara Meter<br /><br />Wachten is een staat tussen ongeduld en berusting. Penelope geeft dit afwisselend vorm met statische en zenuwachtig bewegende beelden. Af en toe horen we flarden van een tekst van een actrice in een oude Hollywoodfilm. Ze brengt onder woorden hoe ze wacht, net als Penelope, op een man.<br /><br /><b>In het voorbijgaan (In passing): Feest</b><br />Nederland | 1985 | 20 min. | 16mm | kleur | mono-optisch<br />regie: Barbara Meter<br />productie: Frans van der Staak<br />camera: Mat van Hensbergen<br />geluid: Pjotr van Dijk<br />cast: Debby Kouwsolea<br /><br />FEEST is een onderdeel van IN HET VOORBIJGAAN (90 minuten). De film heeft elementen van speelfilm, documentaire en experimentele film. Er is een feest in een villa. De gasten arriveren en begroeten elkaar. De camera blijft buiten. Als een nieuwsgierige ongenode gast sluipt hij nader en draait zijn blik om zo goed mogelijk naar binnen te kunnen kijken. De invallende duisternis geeft een versnelling aan de film. Ook de hoeveelheid ontmoetingen, verleidingen en andere dramatische momenten die zich in beeld en op de autonome geluidstrack afspelen geven het gevoel dat de tijd is samengebald. Toch geldt voor deze film reel time is real time, Hij bestaat uit een continue shot van twintig minuten (de lengte van een rol 16mm film in een groot magazijn).<br /><br /><b>Andante ma non troppo</b><br />Nederland | 1988 | 7 min. | 16mm | kleur | zwijgend<br />regie, productie: Barbara Meter<br /><br />Na vijftien jaar feministisch activisme, was 'Andante ma non troppo' Meters eerste schrede terug naar haar grote liefde: de experimentele film. De camera bekijkt een straathoek vanuit het raam van Meters huis. Vrouwen wachten, de een in joggingspak, de ander achter een sluier. Kinderen spelen, honden lopen voorbij. De shots herhalen zich, zoals ook de geregistreerde handelingen zich iedere dag opnieuw voordoen. Chronologie is niet meer van belang.<br /><br /><b>Departure on Arrival</b><br />Nederland | 1996 | 22 min. | 16mm | 1:1.33 | zwart/wit | mono-optisch | geen<br />regie, productie: Barbara Meter<br /><br />Meter: 'Departure on arrival' (1996) heb ik gemaakt zoals ik denk dat een herinnering werkt: met herhalingen van beelden - mensen, treinen, velden - die steeds een beetje anders zijn. Als je ergens aan terugdenkt, is dat ook nooit hetzelfde. Door de context te veranderen, wordt de herhaling ook anders.'<br /><br /><b>Ariadne</b><br />Nederland | 2004 | 12 min. | 35mm | 1:1.66 | kleur | Dolby SR | geen<br />regie, productie: Barbara Meter<br />geluid: Mark Glynne<br />montage: Barbara Meter, Anneke Walvoort<br />cast: Anneke Walvoort<br /><br />De voortdurende beweging van tanden, wiel, draad, voeten en handen suggereren onrust. De onbekende vrouw zou Fausts Gretchen kunnen zijn, hopeloos verliefd, of Ariadne die Theseus de draad geeft zodat hij kan ontsnappen uit het labyrint, of misschien is ze een van de schikgodinnen, druk wevend aan het lot...<br />Opgeblazan van super8 naar 35mm toont de film een grove korrel, op zich een hommage aan het medium film wat nog eens versterkt wordt door allerlei draaiende machines in beeld en geluid.<br /><br />Aanvang | 20.30 uur<br />Entree | 7,- euro, 5,- euro met korting<br />Voertaal | n.v.t.<br />

Interesting websites:

Filmbank