Film Lounge
Programma 9
Author: redactie redactie
Cinema de Balie presenteert i.s.m. De Vereniging van Brabantse Filmtheaters (VBF) en het Nederlands fotomuseum de expositie Film Lounge – Films van Nederlandse fotografen. Van 18 september tot en met 19 november zullen we per week één programma vertonen. Deze week Programma 9 (82 min.)
<B>Charles Breijer</B><BR>
<I><B>Wordende Wereld </I></B><BR>
1948, 6 min., zwart-wit <BR>
Fotograaf Charles Breijer vertrok in 1947 naar Nederlands-Indië om als cameraman voor Mulitfilm Batavia (met directeur J.C. Mol) het journaal Wordende Wereld te draaien. In 1950 trad hij in dienst van het Ministerie van Voorlichting van de Republiek Indonesië om jonge Indonesiërs het filmvak te leren.<BR><BR>
<B>Owen Oppenheimer</B><BR>
<I><B>Mudchute </I></B><BR>
2001, 9 min., kleur <BR>
Owen Oppenheimer is afkomstig uit San Francisco. Hij studeerde aan de Amsterdamse Rijksacademie en maakte diverse korte films. Mudchute speelt zich af in een treinstation. Drie personages komen elkaar steeds weer tegen in situaties waarin tijd, travestieten en de sprekende klok een rol spelen.<BR><BR>
<B>E. van Moerkerken</B><BR>
<B><I>Limehouse Blues 1953, Cuckoo Waltz 1955</I></B><BR>
7 min., zwart-wit <BR>
Van Moerkerken geniet internationale bekendheid vanwege zijn surrealistische foto’s die hij in de jaren dertig maakte. Tijdens zijn studie psychologie in de jaren vijftig ging hij filmen en schrijven. In 1957 publiceerde hij de Bruna-fotopocket Meisjes van Nederland. Hij werkte vervolgens als cameraman voor de VARA en de VPRO.<BR><BR>
<B>Paul en Menno de Nooijer </B><BR>
<B><I>Transformation by Holding Time 1978, At One View 1989</B></I>
10 min., kleur <BR>
Paul de Nooijer is één van de meest eigenzinnige fotografen en filmers in Nederland. Zijn persoonlijke, vaak surrealistische stijl is te beschouwen als een onderzoek naar de grenzen en de conventies van de waarneming. Hij werkt dikwijls samen met zijn zoon Menno.<BR><BR>
<B>Gerco de Ruijter </B>
<I><B>De Koe 1995, Skylines 1997</I></B>
3 min., kleur <BR>
experimenteerde met de foto- en filmcamera door deze aan een vlieger te hangen. Het resultaat is van een abstracte, schilderkunstige schoonheid. Deze film over het verwaaien en oplossen van wolken en vliegtuigsporen is gewoon van de grond opgenomen.<BR><BR>
<B>Sanne Sannes</B><BR>
<B><I>Dirty Girl </I></B><BR>
1966, 18 min., zwart-wit <BR>
Sannes rondde Dirty Girl een jaar voor zijn dood af. Hij maakte de film voor de VPRO, die met enkele scènes grote moeite had. Fotograaf Sanne Sannes maakte in korte tijd een stormachtige carrière door, publiceerde in diverse tijdschriften, werkte samen met schrijvers als Bernlef, Vinkenoog, Schierbeek en Claus en stond in 1967 op het punt internationaal door te breken.<BR><BR>
<B>Pieter Jan Smit</B>
<I><B>Zwaanshals </I></B>
1979, 5 min., zwart-wit <BR>
De Rotterdamse fotograaf/filmer Pieter Jan Smit maakte in 1979 een foto-film op het kruispunt van de Zwaanshals en de Zaagmolenstraat met twee verschillende geluidsbanden. Smit werd later bekend met films als Magnitogorsk (1997) en Cokes (2000) en maakte onlangs Le Grand Tango (2002).<BR><BR>
<B>Gerrit Kiljan</B><BR>
<I><B>Scheveningen </I></B><BR>
1930, 24 min., zwart-wit <BR>
Gerrit Kiljan was graficus, fotograaf, ontwerper, tekenaar en filmer. Hij behoorde samen met Piet Zwart en Paul Schuitema tot de pioniers van de Nieuwe Fotografie. Als docent leidde hij een hele generatie fotografen op, die gezichtsbepalend waren voor de Nederlandse fotografie in de twintigste eeuw. Scheveningen is zijn enige film.<BR><BR>